…dhe dërrasat ishin të kalbura. Uji ishte pothuajse ngjitur me urën dhe çdo dërrasë ku vinte këmbën shkërrmoqej. U mbajt fort pas litarit që lidhte dërrasat, ishte zhytur në ujë deri në mjekërr. Litari u këput. Kërkoi të mbahej nëpër copat e drunjve që kishte sjellë lumi, fundoseshin të gjitha njëra pas tjetrës. U zhyt në ujë, po i merrej fryma. Rryma ishte e fortë dhe s’mund të notonte. Uji ishte i turbullt dhe s’mund të shihte. I kaloi e gjithë jeta para syve dhe… U kujtua që ishte në ëndërr. Desh të zgjihej por s’mund të zgjohej. U kujtua që kishte lexuar diku se po të vdisje në ëndërr, zgjoheshe. E la trupin të lirë ta merrte rrjedha.
Gruaja e shikonte të përpëlitej në shtrat e të zgjaste duart. U përpoq ta zgjonte me të shkundura, pastaj me të thirrura. Nuk zgjohej. Vetëm se e mbulonin djersët. Thirri fqinjët, thirri ndihmën mjekësore në telefon. Kur mbërritën mjekët e gjetën të vdekur.
Trupin e dërguan në morg, ku iu bë dhe autopsia. Fytin e kishte të tharë por mushkëritë i kishte plot me ujë.
Kishte vdekur nga mbytja.
Përkushtim 